Katherine - Litchfield National Park

Vandaag weer een ritje van zo'n 250 km voor de boeg van Katherine naar Litchfield National Park. We hadden een camping diep in het park dus dat was nog wel een eindje rijden over bochtige wegen en veel rook en vuur langs de weg want de Aboriginals waren goed aan het stoken. Litchfield Safari Camp was minder luxe dan de website had doen geloven. De safaritent die we erbij gehuurd hadden was er een met heel oud meubilair en een geest: Bennie. Nikki en Marit durfden er niet te slapen maar Mart-Jan en Silke wel (totdat ze een joekel van een spin boven het bed ontdekten). De camping lag wel in een mooie omgeving, veel wallabies (kleine kangaroes) en flying foxen in de omgeving. In de schemering vlogen de vleerhonden laag over. Mooi gezicht!

Nitmiluk National Park - Katherine Gorge

Op een half uur rijden van Katherine ligt Nitmiluk National Park (Katherine Gorge). Met een boot kun je in drie stukken een paar kilometer stroomopwaarts varen door de canyon/gorge met prachtige uitzichten. Er leven hier zowel zout- als zoetwater krokodillen. De gevaarlijke zoutwater krokodillen die wel een meter of 7 a 8 kunnen worden, worden echter weggevangen en naar elders gebracht. De zoetwater krokodillen (aligators) worden niet groter dan 3 a 4 meter en zijn voor mensen ongevaarlijk. Alleen als je ze in een hoek drijft of per ongeluk met ze in aanvaring komt kunnen ze je bijten. We kwamen een paar mooie exemplaren tegen. Ze leggen ook hun eieren in de gorge op zandstrandjes langs het water. Halverwege de boottocht konden we een uurtje gaan zwemmen in water waar ook de zoetwaterkrokodillen leven. Zelfs Mart-Jan kwam er zonder kleerscheuren vanaf.... Bij het start en eindpunt van de boot hingen de bomen weer vol met flying foxen die ons aan zaten te staren met hun kop naar beneden.

Kununurra - Katherine

Vandaag een lange rit voor de boeg. Van Kununurra naar Katherine (610 km). We waren al vroeg vertrokken maar omdat er 1,5 uur tijdsverschil zit tussen Western Australia en The Northern Territories hadden we maar een korte dag. Op de heenweg moesten we bij de grensovergang al ons fruit en groente weggooien omdat je dat niet naar de nadere staat mee mag nemen. De andere kant op deden ze niet moeilijk dus we konden alles bewaren. Onderweg weer een paar bosbranden tegen gekomen (aangestoken door de Aboriginals om de bodem vruchtbaarder te maken). En ondanks de lange rit toch al om 17:00 op de camping. Dit keer weer een soort safaritent om twee personen in te laten slapen. Dit keer Silke en Mart-Jan. Buiten het hek huppelden de kangoeroes vrolijk rond.

Emma Gorge

Vandaag een easy dagje. In de planning een ritje van 260 km van Bungle Bungle via Emma Gorge weer terug naar Kununurra. Onderweg kwamen we nog een groep van zo'n 50 zwarte roodstaart kakatoes tegen en een Dingo. Langs de weg staan ook heel wat Boab bomen. Dat zijn bomen met een hele dikke stam die water vast kan houden in droge tijden. In Emma Gorge stond ons een wandeling van een uur te wachten over naar ons was verteld een eenvoudig pad. Niets was minder waar want het was een wandeling over rotsen en keien. Maar aan het eind was een heel mooi watertje tussen de rotsen waar we konden zwemmen. Een aangename verkoeling. Onderweg liepen we nog onder een boomslang door...